De schaamte voorbij
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Roos
19 April 2010 | Ghana, Kumasi
Dat drie maanden Afrika samen zouden gaan met het overschrijden van heel wat grenzen had ik wel verwacht, dat een groot gedeelte daarvan in 1 weekend gepropt zou worden is een heel ander verhaal.
Een week geleden nodigde een student van het masterprogramma van het project me uit om een weekendje door te brengen met hem en zijn familie. Ze wonen in Tepa, een dorpje 2 uur rijden vanaf Kumasi.
Deborah zou gezellig meegaan en vrijdagmiddag vertrokken we vol goede moed. Na 2 uur in de trotro had ik behoorlijk kramp in mijn vingers van het krampachtig vasthouden van de stoelleuning voor me. De gedacht: 'God, Laat dit a.u.b. niet mijn laatste ritje op aarde zijn' bleek een passend begin van een heel gelovig weekendje.
Vrijdagavond werden we heel hartelijk ontvangen door de familie van Jop: (ja een ghanees met een nederlandse naam) Zijn vrouw Charity en zijn 3 kleine kinderen: Kaleb, Jamaima en Prospher. Ze wonen samen met een geadopteerde dochter - typisch dat ze ook in afrika aan goede doelen doen, zo wordt er ook veel reclame gemaakt om geld te doneren aan de slachtoffers van Haiti - in een klein huisje.
Charity bleek een ontzettend goede kok te zijn dus we zijn echt enorm volgepropt dit weekend. Helaas is Fu Fu dan nog steeds niet te eten, hoe goed bereid ook....(dit keer gelukkig zonder rat/schildpad)
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik niet de minst kritische eter ben maar na dit weekend heb ik wat dat betreft best een schouderklopje verdient.
Charity had al aangegeven dat ze alles zou gaan koken wat wij wilden. Dus ik had bedacht dat we wel spaghetti konden eten. Helaas vertelde Deborah (alias Sister Debbo) dat wij in Holland erg houden van vlees. Nu had ik de hoop op een sappig biefstukje al maanden geleden laten varen, Deborah scheen toch een poging te willen wagen.
Bij de Fu Fu kregen wij daarom geitenvlees: grote grijze massieve blokken die smaakten naar euhmmmm geit???
Dan kan je het natuurlijk niet maken om alleen een muizenhapje te nemen (Deborah, bedankt!) Met veel tegenzin heb ik 2 blokjes op...de rest schoof ik stiekem onder de enorme deegbal. (Net zoals je vroeger je laatste hapje onder je lepel verschool, alsof niemand dat doorheeft!)
Zaterdag zijn we naar een cacao farm geweest waar we op onze slippertje door de bush bush liepen. De rest van de dag hebben we allerlei vrienden van Job ontmoet. Job is pastoor in de plaastelijke kerk dus zondag konden we de mis natuurlijk niet overslaan.
Het bleek een heel vrolijke bedoeling met veel gezing en gedans. Aan het eind werden we nog speciaal voorgesteld en deden we een eindgebed. (ik brabbelde ook heel enthousiast mee,weten zij veel)
Na de dienst hebben we hooggeeerd bezoek verleent aan de Chief Executive van die regio (waar we een lesje democratie in Afika hebben gehad) en daarna bezochten we een andere student van het programma.
Daarna nog even de oudste pastoor gedag zeggen en toen waren we helemaal kapot!! In onze kamer werden we verwelkomt door een ontbindende gekko (kleine salamader) en een kapotte douche. Desondanks hebben we een superweekend gehad. Echt gaaf om te zien hoe ze leven in een dorpje en te zien wat de gewoontes daar zijn.
Vanmorgen zijn we half 5 (vroeg!!!) opgestaan om weer te vertrekken naar Kumasi. Na een afscheidgebedje in een kring hand in hand met het gezin werd ons een voorspoedige reis gewenst en konden wij hen bedanken voor hun gastvrijheid en gezelligheid. Pastoor Job maakte nog even van de gelegenheid gebruik om mij te bekeren (mijn afscheidskado was een bijbel) en moest ik beloven in Nederland een kerk te zoeken - uhhuh.
Ongeveer na een kwartier in de trotro moesten deborah en ik ontzettend nodig plassen. Na anderhalf uur ophouden hielden we het echt niet meer en kwamen we gelukkig aan op de eindbestemming. Daar was alleen een publiek toilet aanwezig en Jop vroeg of we wel zeker wisten dat we daarheen wilden.
Nu dacht ik dat ik wel wat gewend was met in de bosjes plassen met je witte kont naar de menigte gericht maar het kan dus nog publieker! De 'toilet' bleek een lange goot te zijn waar alle vrouwen achter elkaar gehurkt zitten te plassen. Wij moesten zo nodig dat het ons niets uitmaakten en tegenover elkaar gehurkt hebben wij vrolijk meegedaan.
(wat een bonding!)
Nu zit ik weer braaf op mn kantoortje voor de laatste week werken, ik kom er bijna aan!!
xx
Een week geleden nodigde een student van het masterprogramma van het project me uit om een weekendje door te brengen met hem en zijn familie. Ze wonen in Tepa, een dorpje 2 uur rijden vanaf Kumasi.
Deborah zou gezellig meegaan en vrijdagmiddag vertrokken we vol goede moed. Na 2 uur in de trotro had ik behoorlijk kramp in mijn vingers van het krampachtig vasthouden van de stoelleuning voor me. De gedacht: 'God, Laat dit a.u.b. niet mijn laatste ritje op aarde zijn' bleek een passend begin van een heel gelovig weekendje.
Vrijdagavond werden we heel hartelijk ontvangen door de familie van Jop: (ja een ghanees met een nederlandse naam) Zijn vrouw Charity en zijn 3 kleine kinderen: Kaleb, Jamaima en Prospher. Ze wonen samen met een geadopteerde dochter - typisch dat ze ook in afrika aan goede doelen doen, zo wordt er ook veel reclame gemaakt om geld te doneren aan de slachtoffers van Haiti - in een klein huisje.
Charity bleek een ontzettend goede kok te zijn dus we zijn echt enorm volgepropt dit weekend. Helaas is Fu Fu dan nog steeds niet te eten, hoe goed bereid ook....(dit keer gelukkig zonder rat/schildpad)
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik niet de minst kritische eter ben maar na dit weekend heb ik wat dat betreft best een schouderklopje verdient.
Charity had al aangegeven dat ze alles zou gaan koken wat wij wilden. Dus ik had bedacht dat we wel spaghetti konden eten. Helaas vertelde Deborah (alias Sister Debbo) dat wij in Holland erg houden van vlees. Nu had ik de hoop op een sappig biefstukje al maanden geleden laten varen, Deborah scheen toch een poging te willen wagen.
Bij de Fu Fu kregen wij daarom geitenvlees: grote grijze massieve blokken die smaakten naar euhmmmm geit???
Dan kan je het natuurlijk niet maken om alleen een muizenhapje te nemen (Deborah, bedankt!) Met veel tegenzin heb ik 2 blokjes op...de rest schoof ik stiekem onder de enorme deegbal. (Net zoals je vroeger je laatste hapje onder je lepel verschool, alsof niemand dat doorheeft!)
Zaterdag zijn we naar een cacao farm geweest waar we op onze slippertje door de bush bush liepen. De rest van de dag hebben we allerlei vrienden van Job ontmoet. Job is pastoor in de plaastelijke kerk dus zondag konden we de mis natuurlijk niet overslaan.
Het bleek een heel vrolijke bedoeling met veel gezing en gedans. Aan het eind werden we nog speciaal voorgesteld en deden we een eindgebed. (ik brabbelde ook heel enthousiast mee,weten zij veel)
Na de dienst hebben we hooggeeerd bezoek verleent aan de Chief Executive van die regio (waar we een lesje democratie in Afika hebben gehad) en daarna bezochten we een andere student van het programma.
Daarna nog even de oudste pastoor gedag zeggen en toen waren we helemaal kapot!! In onze kamer werden we verwelkomt door een ontbindende gekko (kleine salamader) en een kapotte douche. Desondanks hebben we een superweekend gehad. Echt gaaf om te zien hoe ze leven in een dorpje en te zien wat de gewoontes daar zijn.
Vanmorgen zijn we half 5 (vroeg!!!) opgestaan om weer te vertrekken naar Kumasi. Na een afscheidgebedje in een kring hand in hand met het gezin werd ons een voorspoedige reis gewenst en konden wij hen bedanken voor hun gastvrijheid en gezelligheid. Pastoor Job maakte nog even van de gelegenheid gebruik om mij te bekeren (mijn afscheidskado was een bijbel) en moest ik beloven in Nederland een kerk te zoeken - uhhuh.
Ongeveer na een kwartier in de trotro moesten deborah en ik ontzettend nodig plassen. Na anderhalf uur ophouden hielden we het echt niet meer en kwamen we gelukkig aan op de eindbestemming. Daar was alleen een publiek toilet aanwezig en Jop vroeg of we wel zeker wisten dat we daarheen wilden.
Nu dacht ik dat ik wel wat gewend was met in de bosjes plassen met je witte kont naar de menigte gericht maar het kan dus nog publieker! De 'toilet' bleek een lange goot te zijn waar alle vrouwen achter elkaar gehurkt zitten te plassen. Wij moesten zo nodig dat het ons niets uitmaakten en tegenover elkaar gehurkt hebben wij vrolijk meegedaan.
(wat een bonding!)
Nu zit ik weer braaf op mn kantoortje voor de laatste week werken, ik kom er bijna aan!!
xx
-
19 April 2010 - 10:11
Jezus:
Geweldig verhaal weer, vooral ook dat plassen, fotos= hihi...
Nog ff en je kunt weer aan een sappige biefstuk met chocola als toetje! ;)!
Kus en tot snelll -
19 April 2010 - 10:22
Dian:
hahahahah roos roos toch! wat een weekend! hilarisch om te lezen, hoewel ik toch blij ben niet in jouw schoenen gestaan te hebben :P!!!
jouw witte billen vielen natuurlijk nog meer op tussen al die donkere kontjes haahha!
nou aangezien je bekeerd bent, komt het helemaal goed met je!
succes nog met de laatste loodjes!
xx -
19 April 2010 - 10:52
Inger:
WOEHOE foto's!!!!!!!!
Biefstuk kruidenboter gaan we absoluut weer verorberen in de 9-straatjes!
Hemelvaart en pinksteren komt er weer aan dus ik stel voor dat we uitgebreid diner doen en dat jij ons voor gaat in gebed;)
Werkse nog even!!!!
XXXX -
19 April 2010 - 11:29
Jip:
Nou zusje-lief weer goed verteld al is het maar goed dat je foto's van je geitenblokken hebt gemaakt want ik had het idee dat je weer eens overdreef. Maar ik moet toegeven dat het er idd niet heel lekker uitziet toch grote luxe zo'n "eigen" kok.
heeft Job het boek van Job zelf ook nog gesigneerd?
is er trouwens nou een verscheel tussen Job en Jop of is dat gewoon een persoon? vond het beetje raar.
tot heel vroeg dan maar.... -
19 April 2010 - 16:32
Marjolein:
Haha, ik ben trots op je, dat waren erg veel grenzen voor één weekend! succes nog tijdens je laatste weekje en dan... "als we gaan....." kus Marjolein -
19 April 2010 - 16:45
Sander:
avontuurlijk hoor, en ik zal kijken of ze hier ook geitenvlees verkopen dan kan ik dat hier ook voor je maken :P nog anderhalf weekje volhouden!! hou van je en tot snel :D -
19 April 2010 - 18:25
Sven:
Hej! Schat
Als je terug bent in Nederland dan ga ik heerlijk voor je koken hoor. Heerlijke pasta!
xxjes -
20 April 2010 - 08:57
Mandy:
Roosje...!!! Mooi stuk en leuk geschreven! Vind je maar een held met die Fufu.. moet eerlijk bekennen dat het er niet heel (lees: helemaal NIET) lekker uitziet.. Nu nog even genieten van alweer je laatste daagjes in Afrika en dan op naar de welbegeerde Maltesers & cracottes met kaas!
Liefss -
20 April 2010 - 11:50
Kamil En Lisette:
Hey lieve Roos,
Echt een superweekend met veel dingen om te leren... Hahaha
Dus kunnen we op zondags niet meer afspreken omdat je naar de kerk gaat, sjonge jammer zeg! Drink je nog wel gezellig een wijntje mee, of kan dit niet meer?!? :(
Hahaha en die toilet dan, dit had je toch nooit verwacht, geweldig!
Nog eventjes en dan ben je weer bij ons thuis, en dan kunnen we op Q-day er een superfeest van bouwen, je bent er bijna!!! :)JOEPIE!!:)
Hele dikke knuffel en we kunnen niet wachten om je weer te kunnen knuffelen!
Kamil en Lisette -
25 April 2010 - 09:31
Pim:
Leuk Roos, ik neem aan dat je ons met oudjaar op FuFu met geit trakteert? Ik kijk ernaar uit. -
26 April 2010 - 10:56
Roos:
Goed plan Pim! Dat laat ik speciaal voor jou een lekkere Ghaneze geitenkop importeren...
-
26 April 2010 - 17:43
Evelien:
Roos! wat een avonturen allemaal!
alvast een hele goede reis:) hoop dat je daar allemaal goed hebt kunnen afmaken? en tot snel! xxx evelien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
